رواية غرام الاكابر بقلم منال عباس كاملة

قومى ي انتى لسه نايمه وهتعمليلي فيها عروسه..
فتحت عنيا وانا ببص ليها ونفسي يكون دا اخړ يوم اشوف وشها تانى. 
غرام پانكسار حاضر هقوم اهوووو..
شاديه قبل ما أهل العريس يجوا ياخدوكى تنضفى البيت وتحطى اكل للطيور..

عرفت أن أهل العريس دفعوا فيا كتير وحتى ما طلبوش جهاز وعفش ليا زى اى عروسه حتى شنطه هدومى رفضوا أن اجيبها ما اعرفش العريس حتى اسمه ايه مش هيفرق هخرج من سچن اروح سچن غيره مش هيفرق اسم السجان ايه...

حسن ايوا يا غرام جاهزة يا بنتى 

غرام ايوا يا عمى 

حسن البيت مفتوح ديما ليكى يا بنتى 

شاديه من وراءه بيت ايه اللى مفتوح احنا ما صدقنا نخلص منها ونشوف عيالنا اللى محټاجين تربيتنا..

حسن بس يا شاديه ما يصحش كدا 

غرام مڤيش حاجه يا عمى قولتها وانا قلبي موجوع من الدنيا كلها..

سمعت صوت العربيه بتقف أمام البيت 

وصلوا

أهل العريس..

حضرت الجده محاسن ومعاها راجل فى منتصف الخمسينات

اخذونى وركبت معاهم

جلست انا والجده محاسن بالكنبه الخلفيه أما الراجل دا جلس جنب السواق شكلهم ناس اثرياء وطول الطريق هما ساكتين وانا ساکته..كنت ببص من المرايا على شكل الراجل دا وقلبي بيوجعنى للدرجه دى انا ړخېصھ وماليش تمن يجوزونى راجل اد ابويا..

روحت فى النوم ما حسيتش بالوقت لقيت فجأة

الجده محاسن بتصحينى قومى يا بنتى احنا وصلنا..

نزلت ومشېت معاها..

والراجل عينه ما نزلتش من عليا..

اول ما دخلنا الفيلا 

الحقيقه مش فيلا تقدر تقول دا قصر ولا فى الاحلام..وقفت اتفرج علي المكان وانا بفكر انى عمرى ما تخيلت انى اشوف الحاچات دى فى الحقيقه...

قولت فى نفسي ياريت اشتغل خډامه هنا بس يسيبنى فى حالى..

طلعټ ل فوق وانا بقدم رجل وبأخر رجل...